Luna i Ascha

Księżyc i życie moje szczurki :

Tresura

		Szczurki to zwierzęta bardzo inteligentne. Wykazują wrodzoną zdolność do zapamiętywania i uczenia się. Tresura polega na wyrabianiu w nich odruchu warunkowego, wykorzystując przy tym wzrok i słuch pupila. Szczura domowego można nauczyć np.reakcji...
...na swoje imię. Gdy już zorientujemy się, co zwierzę najbardziej lubi, to przed podaniem smakołyku wypowiadany jego imię. Po kilku próbach szczur powiniem zacząć reagować(np. biegnąc w określonym kierunku), nawet po zaprzestaniu podawania pokarmu. Wymawianie imienia można oczywiście zastąpić innym dźwiękiem. Można także budować różnorakie labirynty, na których końcu umieszcza się smakołyk. Gdy chcemy wypuszczać szczura na spacery po mieszkaniu to muszą one odbywać się pod naszym czujnym okiem, by pupil nie narobił szkód (pogryzienie mebli, kabli itd.). Szczura można nauczyć nawet "tańca", wszystko zależy od pomysłu hodowcy i jego cierpliwości. Do tresury nadają się nie tylko zwierzęta pojedyńcze - nauka możliwa jest również w większym stadzie. Przykładem są zwierzęta występujące w cyrkach lub grające w filmach. http://grzybek89.fm.interia.pl/5.html

Szczur laboratoryjny

Szczury laboratoryjne są krzyżówką dwóch gatunków: szczura śniadego ( Rattus rattus) i szczura wędrownego (Rattus norvegicus). 

A oto stanowisko szczurów w królestwie zwierząt:

Królestwo:                                      Zwierzęta

Podkrólestwo:                                 Tkankowce (Histozoa)

Typ:                                                Strunowce (Chordata)

Podtyp:                                           Kręgowce (Wertebrata)

Gromada:                                        Ssaki (Mammalia)

Podgromada:                                   Ssaki właściwe (Theria)

Rząd:                                               Gryzonie (Rodentia)

Rodzina:                                          Myszowate (Muridae)

Rodzaj:                                            Szczur (Rattus)

Gatunek:                                          Szczur śniady    Szczur wędrowny

                                                       (Rattus rattus)    (Rattus norvegicus)

                                                             

                                                             

Szczur laboratoryjny

Ok. 1822 roku w Wielkiej Brytanii, w okolicy Bristolu, pokazywano w zwierzyńcach albinotyczne szczury jako ciekawostkę przyrodniczą. Jednym z najstarszych szczepów szczurów laboratoryjnych jest Wistar, opisany w literaturze specjalistycznej już w 1912 r. Dziś do najbardziej znanych szczepów, oprócz Wistara należą: Spraque-Dawley, August, Lewis, Bufallo oraz Long Evans. W Polsce do badań  najczęściej wykorzystuje się szczep Wistar oraz szczury nieszczepowe będące krzyżówkami międzyszczepowymi. Najpopularniejszym ubarwieniem szczurów laboratoryjnych jest umaszczenie albinotyczne - białe z czerwonymi oczami. Ponadto bywają szczury czarne, kremowe, niebieskie, brunatno- siwe oraz tzw. szczury o umaszczeniu kapturowym - dwubarwne z czarną lub szarą głową i grzbietem oraz białą resztą.

http://kochane-szczurki.w.interia.pl/

Prace pielęgnacyjne

CODZIENNIE  -Świeża woda i karma  -Usuwanie resztek starego pokarmu DWA RAZY W TYGODNIU  -Zmiana ściółki -Wymiana materiału w gnieździe (nie należy tego robić jeśli w gnieździe jest matka z młodymi) -Czyszczenie za pomocą ścierki i ciepłej wody całej klatki ze znajdującymi się w niej  urządzeniami z resztek odchodów(w przypadku silnych zabrudzeń można użyć delikatnego środka czyszczącego, aby nie podrażnił błon śluzowych szczura RAZ W MIESIĄCU -Sprawdzenie długości pazurów i siekaczy, ewentualna wizyta u  weterynarza w celu ich skrócenia -Dokładne czyszczenie całej klatki NA BIEŻĄCO -Napełnianie miseczki ziarnem(w zależności od potrzeb) -Czyszczenie poidła(w zależności od stopnia zabrudzeń lub ilości rozrastania się glonów) -Kontrolowanie stanu zdrowia szczura

http://szczurki-ula.blog.onet.pl/Prace-pielegnacyjne,2,ID416532639,DA2010-11-01,n

Zabawy ze szczurem - Digging Box

Na wstępie przepraszam za to długie leserowanie po raz n-ty z kolei xD Postaram się pisać częściej a jak nie to mnie zastrzelcie xD  A FAQ jest w trakcie tworzenia, dam znać jak będzie już gotowe. :) Do rzeczy - dziś napiszę o diggin - boxie, większość pewnie wie co to, ale są osoby które pierwszy raz się z tym zetkną.



1. "Digging - box" - ang. "pudełko do kopania", czyli mówiąc "na chłopski rozum", jest to pudełko z piaskiem/ziemią w którym zwierzak może sobie do woli kopać. ^^


2. Jak stworzyć takie cudo dla naszych ogonków?


Przygotuj sobie:

a) pudełko - plastikowe, szklane etc, ale byle nie papierowe! 

b) ziemię w proporcjach: 1/3 torf, 1/3 gliny i 1/3 piasku - tylko czystego, wyprażonego w piekarniku, a najlepiej z zoologa a nie ziemi z kwiaciarni!!

c) nasiona trawy i/lub zboża


Co z tym zrobić?

Mieszankę ziemi wsypać do pudełka, zasiać tam trawkę/zboże, poczekać aż ono wyrośnie, wypuścić tam szczury i gotowe!! :)



Gotowy digging-box:






I ze szczurami: :)

3 powyższe fotki pochodzą ze strony Dapper-Rat :)

Zellon (21:42)
http://szczuryiszczurki.blog.onet.pl/Zabawy-ze-szczurem-Digging-Box,2,ID427108895,DA2011-05-11,n

Szczur w naszym domu

Jest to urocze zwierzę wyhodowane przez człowieka. Najpierw stworzono odmiane albinotyczną, a później, dzięki odpowiednim krzyżówkom i selekcji powstały liczne odmiany barwne: od białych poprzez kremowe, łaciate do czarnych.




Są to zwierzęta niewiarygodnie inteligentne i przywiązujące się do opiekuna. Są bardzo kontaktowe, a przy okazji nie wymagają takiego nakładu pracy i zainteresowania jak np. psy. I w żadnym wypadku nie można powiedzieć że jeśli ktoś widział jednego szczura to widział wszystkie. Każdy szczur jest wielką indywidualnościa. Nawet dwie siostry z jednego miotu mogą sie bardzo od siebie róznić. Mialam w swoim życiu trzy szczury,a
właściwie szczurzyce. Pierwsza była niewiarygodnie inteligentna, prawie cały dzień biegała luzem po moim pokoju, przybiegała na "umowiony" sygnał (skrobanie palcem np. w dywan), a gdy bylismy na spacerze to ja szłam a ona biegła za mną jak pies. Gdy się zatrzymywałam - wbiegała po mojej nodze na ramię. Nigdy nie próbowała uciec. Uwielbiała pieszczoty i odwdzięczala się za nie lizaniem malutkim języczkiem ręki. Druga samiczka była całkiem inna. Także była bardzo inteligentna, ale znacznie bardziej wesoła i ciekawska. Wszystko musiała zobaczyć i obwąchać. Dlatego nie mogłam jej brać na takie spacery jak tej pierwszej. Cos ja zaciekawiło i już szczur biegł to obejrzec. Niestety, kiedyś przypłaciła swoją ciekawość życiem. Trzeci szczur był jedynym mało inteligentnym przedstawicielem tego gatunku jakiego spotkałam. Przyczyną mogło byc to, że całe dzieciństwo spędził w malutkim akwarium bez kontaktu z człowiekiem i na walkach z rodzenstwem o każdy kęs pożywienia . Gdy tylko trafil do mnie, od razu bylo widać że będą z nim kłopoty. Był bardzo zastraszony i reagował agresją. I tak mu już zostało. Wielu moich znajomych miało te zwierzęta i wszystkie one były bardzo łagodne i przyjazne. Mój trzeci szczur był wyjatkiem potwierdzającym regułę. A tą regułą jest właśnie fakt, że te gryzonie są wspaniałymi towarzyszami dla ludzi mających mało czasu, ale nie tylko. One są dla każdego.




Jeśli postanowimy zakupić tego wspaniałego zwierzaka to powinniśmy już w sklepie zwrócić uwagę na kilka rzeczy. Przede wszystkim na to jak wyglądają warunki w jakich przebywa zwierzę. Klatka powinna byc duża i czysta. Wszystkie obecne w niej szczury powinny wyglądać zdrowo i "jędrnie". Jeśli choć jeden osobnik bedzie miał np. wypryski, wyłysienia, wydzielinę z oczu lub nosa, to istnieje duże prawdopodobieństwo ze inne też są już chore, a jedynie nie mają jeszcze objawów. Szczury są niezwykle ciekawskie, więc gdy nachylimy się nad klatką i wydamy jakiś dźwięk, to wszystkie zwierzęta powinny przerwać swoje zajęcia i zainteresować się nami. I wlasnie ten moment powinniśmy wykorzystać na wybór nowego domownika. Nigdy nie pozwólmy na to aby sprzedawca sam wybrał zwierzę. Należy podać zwierzętom ręke do obwąchania i wybrać szczura najbardziej nami zainteresowanego. Ten pierwszy kontakt jest bardzo ważny, a poza tym nie dostaniemy zwierzęcia tchorzliwego czy agresywnego. I jeszcze jedna rada: szczury potrzebują od małego kontaktu z ludźmi. Nie może on polegać jedynie na zapachu ręki która wsypuje karmę do ciasnej klatki w sklepie zoologicznym, dlatego im młodsze zwierzę trafi do naszego domu, tym bardziej sie przywiaże i bedzie oddane opiekunom. Kupując w sklepie dorosłe zwierzę narażamy sie na ryzyko że nasz szczur będzie zbyt "samodzielny" i niezależny, a człowieka będzie używał jedynie jako dostawcę żywnosci.




Oczywiście, zanim przyniesiemy do domu nowo nabytego szczura musimy starannie przygotowac miejsce w ktorym będzie spędzał większość czasu. Powinna to być klatka, w żadnym wypadku akwarium! I to nie zwykła klatka. Szczur jest zwierzęciem niezwykle inteligentnym i zamkniety w zwykłej klatce po prostu się nudzi i cierpi. Obecnie na rynku są dostępne wspaniałe, duże, kilkupiętrowe klatki. Jeśli włożymy tam kilka zabawek i gałązek to nasz pupil na pewno będzie sie dobrze czuł. W klatce powinny znaleść się: miseczki na suchą i mokrą karmę, poidełko (najlepiej kulkowe), gałązki lub kolby do obgryzania, jakas zabawka (np. drewniana kulka, moje ją uwielbiały), domek do spania (nie jest konieczny, ale zapewnia komfort snu). Klatka powinna stać w miejscu spokojnym, zabezpieczonym od przeciągu, ale dobrze by było gdyby zwierzę moglo obserwować domowników. Zapewnia to dodatkową rozrywkę dla szczura. W pokoju po którym szczur będzie mógł swobodnie biegać należy zabezpieczyc wszystkie kable. Ten gryzoń uwielbia sie nimi zajmować, co może się skończyć tragicznie.




Przed zakupem należy podjąc jeszcze jedna decyzję. Czy chcemy mieć jednego czy dwa szczury. Pojedyncze zwierzę znacznie bardziej przywiązuje sie do opiekuna. On jest całym jego światem. Szczury są zwierzętami stadnymi i potrzebują towarzystwa. Z braku innych przedstawicieli swojego gatunku wszystkie swoje uczucia przelewaja na człowieka. Jest to bardzo miłe, jeśli jednak nie będziemy mogli poświecić mu zbyt dużo czasu, to lepiej zdecydujmy się na dwójkę. Najlepiej gdyby to były dwie samiczki. Jeśli bedzie parka to szybko nasz stan posiadania sie zwielokrotni. Samce mogą walczyć, chyba że zdecydujemy sie na kastrację obydwu. Dwa szczury dogadują się doskonale i zapełniają sobie wolny czas.




Podjelismy już wszystkie decyzje, klatka jest przygotowana i zaopatrzona. Możemy iść po nowego domownika. W sklepie należy go wlożyc do pudełka i jak najszybciej zanieść dodomu. Jest to dla zwierzęcia ogromny stres i należy ten czas zmniejszyć do minimum. W domu jak najszybciej należy wlożyc szczura do klatki i zostawić w spokoju. Teraz nadszedł czas na uspokojenie sie i poznawanie nowego otoczenia. Bezpośrednie kontakty najlepiej jest nawiązywac dopiero na drugi dzień. Powinny się one zacząć od podawania smakołyków i cichego przemawiania. Gdy zwierzę będzie wesoło przybiegać do opiekuna, mozna je po raz pierwszy wypuścic poza klatke. Pokój powinien być zamknięty. Otwieramy klatkę i siadamy z dala od niej. Szczur musi wyjść sam i obadać teren wokół. Opiekun moze miec w ręku coś dobrego i cichym glosem przywoływac zwierzę. Szybko nabierze ono odwagi, ciekawość weźmie górę nad strachem.




Szczury nie są kłopotliwymi domownikami. Są ciche, mało wymagające, wszystkożerne. Jeśli tylko zadbamy o czystosć ściółki to nie musimy przejmować się nieprzyjemnym zapachem. Szczury są bardzo czystymi zwierzętami, codziennie wiele czasu poświęcają na własną toaletę. Wylizują sobie futerko, wyczesuja tylnymi łapkami, czyszczą pazurki. Szczury nie są wybredne jeśli chodzi o pożywienie. Ewolucja przystosowała je do trawienia wszystkiego co ma jakiekolwiek wartości odżywcze. Z pokarmów pochodzenia zwierzęcego można im podawać: kawałki gotowanego mięsa, ser biały i żółty, jajko na twardo. Z roslinnych: gotowe granulaty, ziarno, warzywa i owoce, gałązki, suchy chleb, gotowane ziemniaki, i inne. Jako gryzonie, szczury musza stale ścierać swoje nieprzerwanie rosnące siekacze. Dlatego zawsze powinny mieć dostęp do pokarmów twardych: suchego chleba, gałazek, specjalnych kolb.
http://www.sciaga.pl/tekst/5180-6-szczur_w_naszym_domu

Choroby szczurków domowych

Staroœć: 
Szczury żyjš przeciętnie 3-4 lata. Pod koniec ich życia sš osłabione i podatne na różne choroby, które często prowadzš do œmierci. Czasami, żeby nie męczyć zwierzęcia trzeba je uœpić. Jeœli trzymamy tylko jedno zwierzę możemy mu pozwolić umrzeć ze staroœci. Inaczej sprawy się majš kiedy mamy hodowlę. Stary szczur jest słabszy i odrzucany od reszty stada. Może być odganiany od pokarmu i atakowany. Zwierzštko nie rozumie nagłego postępowania towarzyszy i może umrzeć ze spowodowanego tym szoku. Dlatego powinniœmy starzejšce się zwierzę odizolować od innych i umieœcić w osobnej klatce, gdzie będzie mieć spokój.

Objawy staroœci:

ˇ Stajš się mniej agresywne
ˇ Przywišzujš się bardziej do opiekunów
ˇ Więcej œpiš i niewiele jedzš
ˇ Sierœć i skóra robiš się grubsze i mniej delikatne
ˇ Pyszczek staje się bardziej wyrazisty, a oczy mogš być zamglone
ˇ Zwierzę mniej się rusza
ˇ Czasami cierpiš na paraliż
ˇ Częœciej chorujš
ˇ Potrzebujš więcej płynów ze względu na dolegliwoœci nerek
ˇ Mogš mieć problemy z kršżeniem rozpoznawane po sinieniu ogona

Choroby: 
Domowe szczury rzadko chorujš jeœli sš odpowiednio pielęgnowane. Czasem jednak nawet to nie pomaga. Wiele chorób jest również zwišzane z wiekiem szczura.
Zwierzę chore łatwo rozpoznać, gdyż bardzo różni się od zdrowego.

Objawami sš:

ˇ Gryzie gdy bierzemy go do ręki (może odczuwać ból)
ˇ Gwałtownie chudnie lub tyje
ˇ Zachowuje się osowiale lub jest nadpobudliwy
ˇ Kuleje albo przewraca się (chyba, że się bawi)
ˇ Jest apatyczny albo cišgle œpi
ˇ Ma biegunkę, czerwony mocz
ˇ Rany, obrzmienia, opuchnięcia, bšble i zapalenie stóp
ˇ Szmery przy oddychaniu, kasłanie, kichanie, krwawišcy nos
ˇ Czerwona wydzielina pojawiajšca się przy oczach nie musi być symptomem choroby, ale jeœli pojawia się w połšczeniu z innymi objawami należy iœć do weterynarza
ˇ Ma matowš i zmierzwionš sierœć, widać łysiejšce miejsca
ˇ Mętne lub zaropiałe oczy
ˇ Wykrzywiona głowa, albo dziwnie ułożony grzbiet
ˇ Nie interesuje się pokarmem
ˇ Ucieka od towarzysz i chowa przed wzrokiem

Jeœli szczur jest chory i nie poczyni się żadnych kroków prowadzšcych do wyleczenia, po kilku lub kilkunastu dniach zwierzę pada.
Dlatego zaobserwowawszy niepokojšce objawy należy natychmiast udać się do lekarza weterynarii. Najlepiej mieć kogoœ zaufanego, w pobliżu miejsca zamieszkania, aby podróż nie trwała zbyt długo. Dobry weterynarz może nawet przyjechać do szczura do domu. Jednak bardzo ciężko kogoœ takiego znaleŸć. Wybierajšc weterynarza musimy upewnić się, że jest to osoba odpowiednio wykwalifikowana, która umie obchodzić się z gryzoniami. Jeœli lekarz chwyta gwałtownie szczura, szczególnie za ogon!, nie pozwala abyœmy to my go trzymali, nie waży szczura i podaje dawkę leku na oko to więcej nie powinniœmy do niego przychodzić, a wręcz nie wolno mu pozwolić na leczenie naszego zwierzęcia.

Przykładowe choroby:

Infekcje dróg oddechowych. Wywołujš je wirusy i bakterie. Mogš być spowodowane stresem, wahaniami temperatury, nieodpowiednia wilgotnoœć powietrza, przecišgami, pylšcš œciółkš.
Objawiajš się szmerami przy oddychaniu, kichaniem, zaropieniem oczu i nosa, ale również ospałoœciš, letargiem. Należy usunšć przyczynę i udać się do weterynarza.Wirusowe zapalenie płuc. Przebiega bezobjawowo, a zwierzę szybko umiera. Stan płuc może wykazać jedynie sekcja.GruŸlica. Wywołujš jš prštki Kocha. Zwierzę umiera z wycieńczenia organizmu. Może się zarazić drogš kropelkowš bšdŸ przez wypicie zakażonego np. mleka. Objawy to kaszel i dusznoœci, a jeœli to gruŸlica jelit- biegunka.Pasożyty. Sš to przeważnie pasożyty skórne, wszy, pchły, œwierzbowce, roztocza, czasem grzyby. Ale zdarzajš się także pasożyty wewnętrzne, np. tasiemce. ŒWIERZB: Powodowany przez roztocze, atakuje przeważnie nos, uszy i ogon.
INWAZJA PCHEŁ: Wywołuje niepokój i silne swędzenie, co powoduje drapanie. Pchły mogš zarazić szczura tasiemcem, którego jaj sš nosicielami. Często zagnieżdżajš się w piasku lub mogš przeskoczyć z innych domowych zwierzaków jak pies, czy kot. Należy wymienić œciółkę, zdezynfekować jš i jej wyposażenie, pójœć do weterynarza.
ROBACZYCE: Wywoływane przez tasiemce i nicienie. Tasiemiec powoduje: zaburzenia czynnoœci układu pokarmowego aż do krańcowego wyniszczenia organizmu. Nicienie (włosień kręty) w jelicie œlepym i okrężnicy. Zarazić się może przez zjedzenie ich jaj z karmš, które może wydalać z kałem chore zwierzę. Wywołujš silne biegunki, wychudzenie i osłabienie.Krwawišcy nos (Chromodakyrorrhae). Wokół nosa i oczu pojawia się czerwony płyn, który nie jest krwiš. Zawiera barwnik porfinę. Zwykle wywołany stresem lub zapaleniem gruczołów limfatycznych oczu, oraz innych schorzeń. Należy pójœć do weterynarza a także usunšć przyczynę stresu i zaopiekować się troskliwie zwierzakiem.Salmoneloza. Wywoływana przez bakterie Salmonella. Objawy: brak apetytu, wymioty, biegunka, podwyższona temperatura. Zwierzę pada po kilku dniach. W postaci przewlekłej mogš wystšpić drgawki, zaczerwienienie spojówek i zapalenie płuc. Jeżeli opiekujšc się chorym szczurem nie zachowamy należytej ostrożnoœci (dokładne i częste mycie ršk) sami też możemy się zarazić.Mikoplazmoza. Wywoływana przez drobnoustrojeMmycoplasmatales. Nie ma objawów, ujawnia się dopiero po zaatakowaniu zwierzęcia przez inne bakterie lub wirusy. Powoduje wycieki z nosa i oczu, zaburzenia równowagi, skręty głowy.Mikoplazmozy. Choroby dróg oddechowych, wywołane przez pałeczki gruŸlicy (Mycobacterium tuberculosis) lub rzekomš gruŸlicę (Corynebacterium pseudotuberculosis). Często długo przebiega bezobjawowo. Rozwija się gwałtownie, gdy szczur jest osłabiony albo narażony na stres. Nie ma na niš lekarstwa, można jedynie powstrzymywać jej rozwój, dla człowieka nie jest niebezpieczna.Kolibakterioza. Może zaatakować również myszy, chomiki, œwinki morskie i inne zwierzęta. Wywołuje jš pałeczka okrężnicy (Escherichia coli), która występuje w zdrowej florze przewodu pokarmowego. Niektóre jej szczepy, z niewiadomych przyczyn powodujš chorobę. Objawy: biegunka, nastroszenie i zmatowienie sierœci, osłabienie i wychudzenie. Może zakończyć się œmierciš albo minšć samoistnie. Występuje gdy zwierzę ma obniżonš odpornoœć.Kokcydioza. Wywołujš jš pierwotniaki Eimeria Objawy: biegunka, czasem nawet przy zachowaniu apetytu. Duże nasilenie pasożytów może spowodować œmierć zwierzęcia.Czerwonka. Wywoływana przez pałeczki z rodzaju Schigella. To choroba przewodu pokarmowego. Powoduje zapalenie błon œluzowych przewodu i silnš, krwawš biegunkę.Przekrzywiona głowa. Powodujš jš infekcje bakteryjne najczęœciej ucha œrodkowego i wewnętrznego. Objawem sš zaburzenia równowagi.Zapalenie stóp. Spowodowane nieodpowiedniš œciółkš, bšdŸ drabinkami. Nadwaga znacznie pogarsza stan choroby. Wišże się z zapaleniem dolnej częœci stóp, nierzadko z bolšcym, chwiejnym chodem. Należy usunšć przyczyny choroby.Wrzody. Można je usunšć jedynie operacyjnie. Podczas zabiegu stosuje się narkozę. Dzięki operacji można ulżyć zwierzęciu i przedłużyć jego życie.Guzy Często występujš u starszych zwierzšt, czasami osišgajš duże rozmiary. Mogš to być rozmaitego pochodzenia naroœla tkankowe (rakowe). Można je leczyć operacyjnie.

Po operacji zwierzę musi być odpowiednio pielęgnowane. Trzeba mu zapewnić odosobnione, ciepłe miejsce, gdzie nie będš go niepokoić inne zwierzęta (nawet osobnicy jego gatunku), ani ludzie. Po obudzeniu podać mu wodę albo kawałek melona lub ogórka jeœli go lubi. Należy uważać by nie przegryzały szwów.

Zwierzę podczas choroby, nie tylko po operacji, musi być odpowiednio traktowane. Należy mu zapewnić spokój i odpowiednie warunki.

http://zuzia9004.blogspot.com/2010/01/choroby-szczurkow-domowych.html?showComment=1315047157071#c7748187709024955961

Szczurek DUMBO

Szczurek rasy dumbo charakteryzuje się większymi i umieszczonymi po bokach głowy uszami ( u zwykłych szczurów uszy znajdują się na czubku głowy ) . Uważa się , że mają tendencję do bycia bardziej spokojnymi , przyjaznymi i uległymi , ale nie jest tak z każdym szczurem . Może zdarzyć się osobnik agresywny

http://zaneta2048.bloog.pl/kat,587357,index.html?ticaid=6cf41

Znowu temat oswajania

Wstęp

Nie istnieje jeden określony typ szczura. Każdy osobnik ma indywidualną zdolność dostosowania się do otoczenia. Opieka nad szczurem nie może być prowadzona według instrukcji, bo w przypadku tak inteligentnych zwierząt jest to prawie niemożlwe. Właściciel i jego zwierzak muszą się razem rozwijać, podobnie jak dzieje się to w przypadku kontaktów z psami i kotami.

Podstawową zasadą w naszych kontaktach ze zwierzętami jest nasz sposób zachowania się. Każdy ruch opiekuna musi być spokojny i opanowany, musimy poruszać się jak najciszej. Zbyt głośne i gwałtowne ruchy, a także branie zwierzaka na ręce, niezależnie od tego czy ma na to ochotę, czy nie - powoduje, że będzie on stale bardzo wystraszony, często będzie uciekał i chował się, a przy naprawdę złym traktowaniu będzie dotkliwie gryzł.

Szczury urodzone w domu można bardzo wcześnie zacząć oswajać. Przy pierwszym i jedynym miocie trudno ocenić, jak zareagują szczury, dlatego kontakt z młodymi powinno się nawiązać dopiero wtedy, gdy otworzą oczy. Do tego czasu należy sprzątać wyłącznie dookoła gniazda, i to najwcześniej tydzień po porodzie. Dwutygodniowe szczurki można wziąć na krótką chwilę do ręki. Najlepiej włożyć jedna rękę do klatki, trzymać ją tam bez ruchu i pozwolić młodym na jej badanie, wspinanie się i wpełzanie pod nią. Przy okazji szczury poznają zapach właściciela i zaczynają traktować dłoń jako coś niegroźnego. Tak przyzwyczajane szczury w wieku pięciu do sześciu tygodni są już zwykle oswojone.

Jeżeli ktoś chce trzymać zarówno samce, jak i samice, nie chcąc jednak dochować się potomstwa, ma dwa wyjścia. Albo wykastruje samce i będą one razem z samicami, albo przygotuje drugą klatkę i po oddaniu większości młodych zostawi w jednej klatce samicę z córką, a w drugiej - samca z synem.

Podczas pierwszych kontaktów należy szczura głaskać po grzbiecie i głowie, pozwolić mu na krótkie wędrówki po naszych kolanach. Oswojony szczur sam wspina się na ręce swojego opiekuna, a gdy pozwolimy mu na więcej, wędruje i wspina się po nas dochodząc aż do ramion (czasem na głowę!).

Najłatwiej oczywiście jest oswoić najmłodsze szczury. Przy starszych osobnikach należy zachować więcej uwagi i ostrożności. Dorosły szczur, gdy czuje się zagrożony, potrafi naprawdę dotkliwie ugryźć (paru moich znajomych bardzo długo leczyło rany, po tym jak wsadzili do klatki szczura swoje paluchy). Dużo ostrożności wymagane jest także w kontaktach z ciężarną lub karmiącą samicą i obcymi szczurami.

UWAGA

Pamiętaj, aby nie pozwalać obcym osobą brać nagle szczura na ręce. Musi się to odbyć tylko za wyraźną zgodą szczura, bo jeżeli chce on być u kogoś na rękach, to sam mu na nie wejdzie.

Szczura możemy nauczyć, aby reagował na swoje imię lub jakiś inny dźwięk (np. gwizdanie czy cmokanie). W tym celu musimy zorientować się co najbardziej lubi jeść i zawsze przy podawaniu mu tego smakołyku, wypowiadać jego imię. Po kilku dniach takich zabiegów, szczur będzie reagował nawet, gdy nie będziemy mu dawać ulubionego pokarmu. Szczur to zwierzę mądre i inteligentne, więc nauczyć można go bardzo wielu sztuczek.

 Pamiętaj, aby nie zmuszać szczura do jakiegoś typu zachowań, a te wyuczone powinien robić z dużą chęcią i radością. Każdą udaną sztuczkę nagradzamy jakimś smakołykiem (ale malutkim!).

 Karmienie z ręki niestety nie sprzyja oswojeniu

Zwierzę biorąc pokarm z ręki uczy się fizycznego kontaktu z człowiekiem i po pewnym czasie pozwala się dotknąć lub pogłaskać. Oswajany tym sposobem szczur może traktować swojego właściciela wyłącznie jako "dostawcę" pożywienia i w zamian łaskawie pozwolić się głaskać. Może to rozczarować wielu posiadaczy szczurów, ale takie zachowanie wynika ze sposobu rozumowania zwierząt. Szczury nie oddają sobie pokarmu, jeden drugiemu próbuje wyrwać z pyska kawałek jedzenia. Podająca smakołyki ręka osoby karmiącej traktowana jest w związku z tym jako "współtowarzysz", któremu łatwo zabrać jedzenie. Szczury w klatce uważają tego dziwnego "szczura" za słabeusza i traktują go raczej jak automat do karmienia, a nie osobę, z którą nawiązuje się kontakt. W taki sposób tworzy się głównie materialny układ między osobą karmiącą a szczurem, który staje się coraz bardziej niecierpliwy i wymagający.

Szczur jako zwierzę zdecydowanie towarzyskie, nawiązuje bardzo często prawdziwie przyjacielski kontakt z człowiekiem. Impulsem do tego może stać się kilka pierwszych godzin spędzonych przez zwierzę w domu. Potrzebujemy do tego wyłącznie krzesła, spokojnego miejsca i przede wszystkim czasu. Zanim włożymy nowo zakupionego szczura do klatki, wyjmujemy go z pojemnika i bierzemy na kolana (powinniśmy mieć ubranie, któremu nie zaszkodzi kilka kropel moczu zdenerwowanego szczura). Siadamy na krześle bez ruchu, cały czas przemawiając spokojnym tonem. Szczury są bardzo zalęknione po transporcie i szukają jakiegoś schronienia. Gdy z dłoni zrobimy daszek tuż nad zwierzęciem, to spokojniejsze osobniki natychmiast się do niego chowają, a te bardziej nerwowe próbują ucieczki. Nie mają odwagi, aby zeskoczyć i uciec na otwartej przestrzeni i dlatego właśnie krzesło musi stać daleko od innych mebli; na kanapie czy na podłodze lękliwy szczur miałby ułatwioną ucieczkę. Jeżeli jednak szczur odważy się i zacznie schodzić w dół po nogawce, zawracamy go spokojnym ruchem dłoni. Warto pamiętać, że w takiej sytuacji szczury zwykle nie usiłują gryźć! Tylko wyjątkowo bojaźliwe szczury ciągle próbują uciekać. Prawdopodobnie nie dadzą się całkiem oswoić i nigdy nie będą przyjmowały pokarmu z ręki. Taki osobnik nie sprawi nam wiele radości. Na szczęście są to sporadyczne wypadki.

Szczury uczą się, że ze strony właściciela nie grozi im żadne niebezpieczeństwo, a wręcz przeciwnie - otrzymują ochronę, ciepło ciała i kontakt. Te trzy rzeczy są dla szczurów, wyrwanych ze znajomego otoczenia lub kręgu własnej rodziny, ważniejsze od jakichkolwiek smakołyków! Szczury poznają zapach właściciela i zaczynają go kojarzyć z czymś znajomym, z bezpiecznym domem. Do tego "domu" szczury chętnie wracają, gdy już poczują się w nim swojsko (dzikie szczury też odczuwają więź z tworzonymi przez siebie budowlami).

 Jeżeli ktoś chce, aby szczur reagował na dźwięk swojego imienia, musi zacząć go używać już w pierwszej fazie oswajania. Imię powinno się zwierzęciu kojarzyć z przyjemnymi doznaniami. Jednak nie wszystkie szczury reagują na swoje imię. Niektóre przybiegają, gdy zapuka się w stół lub podłogę albo zagwiżdże.

Początkowo nie należy karmić szczurów z ręki, tylko dawać im jedzenie do klatki. Szczury powinny poznać opiekuna jako przede wszystkim jako osobę, z którą nawiązuje się kontakt, a nie wyłącznie jako dostarczyciela pokarmu. Gdy zostanie już zawiązana nić porozumienia, czasami można karmić szczura z ręki. Gdy szczur nabierze pełnego zaufania do swojego właściciela, można go nosić na ramieniu, ręce lub w kieszeni kurtki. O najwyższym stopniu zażyłości z człowiekiem świadczy zachowanie szczura, który próbuje pielęgnować "sierść" swojego właściciela, np. delikatnie obgryzając i liżąc wierzch jego dłoni. To jest u szczurów dowód prawdziwej przyjaźni

--------------------------------------------------------------------------------

 Tresura

O jej powodzeniu decydują - cierpliwy treser i inteligentny, chętny do nauki szczur, ale nie jest to gwarancja sukcesu. Często wielu właścicieli ma wobec swoich szczurów zbyt duże wymagania. Wprawdzie szczury są uznane za zwierzęta inteligentne, chętnie się uczące, ale przecież nie każdy osobnik posiada te cechy w równym stopniu. Podobnie jak u ludzi, istnieją geniusze i zakute łby.

Podczas tresury niezbędne jest nagradzanie szczura smakołykami, gdyż jest to jedyna możliwość pobudzenia go do działania. Można w ten sposób zachęcić go do świadomego powtórzenia przypadkowego zachowania. Jeżeli działaniu temu towarzyszy jakiś sygnał (hasło, gwizdnięcie, stukanie palcami itp.), szczur może nauczyć się, że jeśli po tym sygnale wykona określoną czynność, to zostanie nagrodzony.

UWAGA

Nie wolno stosować kar za nie wykonane sztuczki, gdyż wtedy szczur bardzo szybko odmówi współpracy.

Cała nauka może potrwać 5 minut albo całe tygodnie, w zależności od zdolności szczura z jednej strony i cierpliwości tresera z drugiej. Taką właśnie metodą małych kroków możemy nauczyć małego gryzonia wielu bardzo ciekawych sztuczek. Można jednak obyć się bez smakowitych nagród, by nauczyć wolno biegającego szczura przybiegania do właściciela. Dla oswojonego szczura nagrodą jest zwykle sama możliwość powrotu do swojego pana. Szczury, które od "niemowlęcia" miały bezpośredni kontakt z człowiekiem, były brane na ręce, przenoszone, w przyszłości jako dorosłe szczury będą w stosunku do ludzi znacznie mniej agresywne.

 Zachowania szczurów

--------------------------------------------------------------------------------

Zabawy

Posiadając małego szczurka trudno nie zauważyć, że jest to stworzonko niezwykle ruchliwe i wesołe. Bardzo chętnie się bawi (szczególnie, gdy ma innych małych towarzyszy), biega wokół klatki, wspina się po niej, po drabinkach i prętach, wysoko podskakuje, wszystko musi obwąchać i wszędzie zaglądnąć.

Większa liczba maluchów nawzajem się zaczepia, potrąca, mocuje się i symuluje walkę. Jest to znakomite przygotowanie do ich dalszego życia. Podczas zabaw nabierają one sprawności fizycznej, wyrabiają refleks, zręczność, siłę i umiejętność obrony. Rodzice małych pozwalają im naprawdę na bardzo wiele.

 Starsze osobniki, już dorosłe, także bardzo chętnie uczestniczą w zabawach (nie są wtedy wcale ani agresywne, ani złośliwe). Tak samo jak młode wspinają się po klatce i biegają (ale już z mniejszym zapałem i werwą).

UWAGA

Obowiązkowo należy pamiętać o wyposażeniu klatki w różnorodne urządzenia zapewniające zwierzętom gimnastykę połączoną z zabawą.

 Gdy zdecydujemy się na wypuszczenie zwierząt z klatki, musimy zachować szczególną ostrożność i nie zostawiać ich bez opieki, gdy biegają swobodnie po mieszkaniu. Dotyczy to szczególnie małych szczurków, na które w naszych mieszkaniach czeka wiele niebezpieczeństw (np. kable, które lubią przegryzać).

 --------------------------------------------------------------------------------

 Aktywność

Aktywność przejawia się:

bieganiem

grzebaniem w ściółce

gryzieniem wszystkiego co popadnie

pożywianiem się co chwila

Szczury przejawiają dużą ruchliwość i aktywność - szczególnie nocą. W czasie dnia występują kilkugodzinne okresy aktywności, przedzielone okresami odpoczynku, kiedy zwierzęta zapadają w sen. Do snu szczury zwijają się w kłębek lub przytulają się ciasno do siebie (gdy śpią w grupach).

UWAGA

Kiedy szczur śpi lub odpoczywa nie należy go niepokoić, gdyż narusza to jego rytm życia.

 --------------------------------------------------------------------------------

 Bójki

Głównym zmysłem szczura jest węch, toteż zapach oznacza przynależność do określonej rodziny, grupy lub własnego terytorium. Każdy osobnik o innym zapachu traktowany może być jako intruz i zagrożenie dla rodziny lub grupy, zostaje szybko rozpoznany i odpędzony.

Między dojrzałymi samcami często dochodzi do walk. Spotkanie rozpoczyna się wzajemnym obwąchiwaniem, potem następuje demonstracja siły i wielkości (szczury stroszą sierść i odwracają się do siebie bokami), czasami to wystarcza i słabszy samiec odchodzi. Gdy dojdzie jednak do walki, zdarza się, że pokonany szczur ucieka z pola i umiera, chociaż nie odniósł żadnych poważniejszych ran w starciu.

O takich zachowaniach należy pamiętać łącząc zwierzęta pochodzące z różnych klatek i rodzin. Nie wolno wpuszczać nowego osobnika do klatki zajmowanej przez obcą mu rodzinę, której członkowie mogą go okaleczyć i w skrajnym przypadku zabić. Gdy chcemy połączyć obce zwierzęta, musimy to zrobić w nowej, nieznanej im klatce, gdzie będą bardziej zainteresowane nowym otoczeniem niż sobą nawzajem. Po pewnym czasie nabiorą podobnego zapachu i połączą się w stado.

http://gold5.fm.interia.pl/Oswajanie.html

I kolejna ciekawa stronka do odwiedzenia: 

Hodowla Szczurków

Hodowla

Do hodowli tych bardzo grzecznych zwierzątek muszą być spełnione następujące wymagania:

Klatka

1. Musi być szczelnie zamykana, ale bez przesady szczurek musi oddychać! Po domu może biegać tylko pod okiem swojego właściciela, żeby nie zeżarł nam jakiś kabli albo nie wyrządził nam szkód w mieszkaniu.
2. Pomieszczenie musi być w miarę duże, żeby szczurek mógł swobodnie się poruszać, a w przypadku gdy lokatorów jest więcej w małym pomieszczeniu pobudza to ich agresywność i mogą ze sobą walczyć o teren.
3. Powinna być  wykonana z materiału który jest odporny na działanie odchodów szczura oraz środków czyszczących.

Podłoże

W klatce lub terrarium powinna znajdować się ściółka. Jest ona potrzebna aby nasz szczurek mógł się załatwiać i aby wchłaniała wodę i siuśki. Szczurki lubią również kopać w trocinach. Najlepiej aby były to trociny kupowane w sklepach zoologicznych ponieważ są one oczyszczone. Na trociny możemy położyć również pocięte uprzednio siano. Taka ściółka powinna być wymieniana przynajmniej raz na tydzień bo zapach gnijących trocin jest okropny i jeśli myślicie że przeszkadza ludziom to pomyślcie o tym co muszą czuć szczurki, a przecież to nie ich wina że muszą się załatwiać.

Domek

Domek spełnia bardzo ważną funkcję, daje schronienie dla zwierzątka. Szczurek który nie posiada własnego domku będzie się czuł niepewnie i będzie mało sypiał. Domek można kupić gotowy w sklepach zoologicznych lub zrobić samemu z drewna lub innego materiału. Domek powinien być dość duży ponieważ szczury szybko rosną i domek mógłby stać się dla szczurka za mały. Do domku można wkładać kawałki papieru albo wełny tylko nie takie które mogłyby obwiązać szczurkowi nóżkę. Dobrym pomysłem na domek dla malutkich  szczurków będzie wydrążony orzech kokosowy z odpowiednim otworem, natomiast dla większych szczurów polecam odpowiednio dużą doniczkę z wyciętym otworem jak na zdjęciu. Te pomysły na domki doskonale się sprawdzają a nawet lepiej spełniają swoje funkcje niż małe domki kupowane w klepach zoologicznych.

Toaleta

Szczury nie zwracają uwagi gdzie robią kupke, może to nas bardzo zdenerwować gdy nasz przyjaciel zrobi bobka w nieoczekiwanym momencie na przykład na naszym ubraniu, nie martwcie się tym bardzo, bo to z czasem mu to przejdzie, mój szczurek załatwiał się gdzie popadnie jak był mały a teraz robi tylko w klatce. Ogonek może zostawiać bobki gdy się czegoś boi, wtedy najlepiej wsadzić go do klatki gdzie będzie czuł się bezpiecznie. Z oddawaniem moczu jest zupełnie inaczej, mają określone miejsce w terrarium gdzie siusiają, lecz czasem także może siusiać ze strachu.

Karmnik i Poidełko

Karmnik to po prostu mała miseczka, w sklepach ze zwierzątkami jest ich duży wybór. Najlepiej aby miseczka była wykonana ze szkła, metalu lub porcelany ponieważ pojemniczek plastikowy może zostać pogryziony. Natomiast poidełko powinno być wiszące ponieważ wodę w miseczce szczurek może wylać lub wrzucić do niej trociny albo po prostu załatwić się do miseczki, woda w poidełku musi być uzupełniana za każdym razem jak szczurek ją wypije, to samo tyczy się suchej karmy która powinna zawsze znajdować się w karmniku.

http://ogonek.republika.pl/hodowla.shtml

inne ciekawe artykuły znajdziesz pod tą stroną : 

Kąpać czy nie?

Moim zdaniem szczurów się nie kąpie ale osoby na tym forum mają podzielone zdania:

-znawcy sie znalezli. masakra.......xiao-he szczury to ssaki ktore swietnie plywaja wiec spokojnie mozesz swojego kompac. oczywiscie bez zadnych chemikalii poprostu troszke wody letniej w miske wystarczy. ja od kilkunastu lat hoduje szczury i na dzien dzisiejszy mam ich 14. w pomieszczeniu w ktorym zyja jest na stale zainstalowany maly basenik i one chetnie same z niego korzystaja

-szczurów się nie kąpie!!!!!! to są zwierzęta bardzo czyste, które same najlepiej dbają o higienę! poza tym - kąpielą napędzisz szczurkowi więcej strachu niż radości. 
NIE KĄP GO!

i inne zdania na ten temat: http://www.fanimal.pl/p/kapac-czy-nie-1399

Re: siusianie na rękę .

Niestety tak  Wszystkie moje szczury - poprzednie i aktualne stadko - zawsze spały w swoich sikach  Co prawda kupkają na dole w ściółkę, ale leja w szmatki i hamaki. Szczury lubią czystość pod tym względem, że 

często się myją i nie lubią być czymś uciapane, ale własnych siuśków widocznie nie uznają za nieczystości 
http://szczury.org/viewtopic.php?f=10&t=27494&start=30#p753486

Oswajanie szczura to czysta przyjemność

Szczury to niezwykle inteligentne zwierzęta, opiszę dziś w jaki sposób najszybciej można przyzwyczaić szczura do naszej obecności i oduczyć go instynktownego strachu. Oswajanie szczura wiąże się jednak głównie ze świetną zabawą jakiej te pocieszne zwierzątka dostarczają. Szczur jest dziki, szczur jest zły... Nikt z nas nie chciałby chyba być traktowanym przez swoje zwierzątko domowe niczym zagrożenie którego należy się za wszelką cenę wystrzegać. Szczury posiadają ogromny potencjał intelektualny, lecz aby można było z nimi jakkolwiek współpracować musimy zdobyć ich zaufanie. Bez tego będą do nas przychodzić, nie będą reagowały na nasze komendy i co gorsza będą skutecznie przed nami uciekać. Oswój szczura ze swoim zapachem Szczury polegają na zmyśle wzroku jednak jest on dość słaby, dodatkowo ciężko im ogarnąć tak duży format jak ludzkie ciało. Posiadają za to świetny węch, ty za to posiadasz swój unikatowy zapach którym nie dysponuje nikt poza Tobą. Aby nasz zapach kojarzył się im z bezpieczeństwem najlepiej wsadzić jakąś zbędną nam część garderoby do ich legowiska, może to być skarpetka, podkoszulek czy cokolwiek co nosimy. Ważnym jest aby nie prać tkaniny, musi być nasączone naszym zapachem.  Oswajanie szczura z imieniem Szczury chyba jako jedyne gryzonie potrafią przyswoić sobie imię oraz reagować na niezbyt skomplikowane komendy głosowe. Ważnym jest aby imię lub komenda była krótka, nie koniecznie musi to być słowo! Na przykład moje szczury przychodzą do mnie gdy zacznę drapać wykładzinę palcem lub gdy zacznę w ich kierunku "cmokać". Jeśli już chcemy aby było to imię może być co najwyżej dwu sylabowe, dla przykładu: Mimi, Bubu lub Lulu. Aby ich tego nauczyć powinniśmy wydawać odpowiedni dźwięk i powoli wabić szczura, gdy ten podejdzie powinniśmy obdarować go jakimś smakołykiem. Co jakiś czas aby nauczył się iż nie jest to komenda na "jedzenie" powinniśmy po prostu go głaskać, przenieść lub nawet schować do klatki. Ważnym jest aby szczur wiedział że chodzi właśnie o niego. Oswajanie szczura szybko przeradza się w zabawę, gdyż szczury są bardzo towarzyskimi zwierzętami.  Dziękuje

http://www.publikuj.org/oswajanie_szczura_to_czysta_przyjemnosc_11943.html

Wymiary klatki

Najpierw wybiera się units czyli jednostki metryczne,w naszym wypadku cm.

width: długość

depth: głębokość

height: wysokość

Wpisuje się tam ile klatka ma cm.


Potem klika się na "calculate number of rats" (oblicz ilość szczurów) i już wyskakuje wynik. Nie trzeba robić nic więcej 

Moim zdaniem klatka na 2 i 3 szczury powinna być tak samo duża: kuweta 40 x 70, wysokość 80 cm  ewentualnie na 2 ogonki wysokość 60 cm.

http://www.fancy-rats.co.uk/information/guides/cagecalculator/